Το Περιφερειακό συμβούλιο Δυτικής Μακεδονίας κατά την συνεδρίαση του στις 20-Ιουλίου 2020, ενέκρινε, ύστερα από την εισήγηση του Αντιπεριφερειάρχη Αγροτικής Ανάπτυξης Δυτικής Μακεδονίας κ. Βασίλειου Άμπα, ψήφισμα διαμαρτυρίας σχετικά με τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε μουσουλμανικό τέμενος.

ΨΗΦΙΣΜΑ
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Το Περιφερειακό Συμβούλιο Δυτικής Μακεδονίας, εκφράζει την εντονότατη διαφωνία του και καταδικάζει τις κατευθυνόμενες αποφάσεις του Τουρκικού Συμβουλίου Επικρατείας και το υπογραφέν διάταγμα του Τούρκου προέδρου για την προκλητική μετατροπή της Αγίας Σοφίας Κωνσταντινούπολης σε τζαμί.

Η εργαλειοποίηση παγκοσμίων συμβόλων πολιτισμού, πνεύματος και αξιών από την εκάστοτε κρατική τουρκική προκλητικότητα, και από τα νεανικά όνειρα του Τούρκου προέδρου, δε συνιστά απλά ένα γεγονός που άπτεται της τουρκικής κυριαρχίας, όπως ισχυρίζεται αμυνόμενη η τουρκική διπλωματία, αλλά αποτελεί κυνική προσβολή της πολιτισμένης ανθρωπότητας και πρόκληση οικειοποίησης ενός «δάνειου» συμβόλου της παγκόσμιας ιστορίας.

Η Αγία Σοφία της Κωνσταντινούπολης, ο υπέρτατος Ιερός Ναός της του Θεού Σοφίας κατά τη χιλιόχρονη Νέα Ρώμη, ακόμα έστω και ως προστατευμένο Μουσείο-Μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς (UNESCO), αποτέλεσε και παραμένει για το μεγαλύτερο τμήμα του ελληνικού πληθυσμού, ιδιαιτέρως δε για τους Δυτικομακεδόνες απογόνους των Ελλήνων προσφύγων της καθ’ ημάς Ανατολής, η Μεγάλη Εκκλησία του Γένους μας, το πρότυπο εκκλησίας που λεηλατήθηκε και πολεμήθηκε όσο κανένα άλλο στην παγκόσμια ιστορία, αλλά και το μεγαλοφυές οικοδόμημα που αντιγράφηκε πολλές φορές ως τζαμί σε ολόκληρο τον κόσμο.

Η πολιτική, ως η τέχνη του εφικτού, των ισορροπιών και των συμβιβασμών, έρχεται σε αντίθεση με την προσπάθεια εργαλειοποίησης και εγκαθίδρυσης του πολιτικού Ισλάμ, ως εσωτερική μικροπολιτική πράξη σταθεροποίησης του Τούρκου προέδρου στο ύπατο αξίωμά του. Η μονομερής αυτή απόφαση, συνιστά προσβολή, και πλήρης απαξίωση παγκόσμιων οργανισμών, κανόνων διεθνούς δικαίου, προάγγελο δυσμενών εξελίξεων που ναρκοθετούν την ειρηνική συνύπαρξη λαών, θρησκειών και πολιτισμών.

Η Ιστορία, που αμείλικτα καταγράφει προκλήσεις και αντιδράσεις, αρχειοθετεί τις προσπάθειες παραχάραξης της Ιστορίας της Αγίας Σοφίας ως υπαρκτές και εφαρμοστέες από την Τουρκική κυβέρνηση, αλλά ως άκυρες και παράνομες στη συνείδηση της παγκόσμιας κοινής γνώμης. Ιδιαίτερα δε, στις καρδιές των Ελλήνων πολιτών.